เศรษฐกิจไทยโตต่ำสุดในอาเซียน: สัญญาณเตือนหรือโอกาสในการเปลี่ยนผ่าน?
30 เมษายน 2568

การที่ธนาคารโลกปรับลดคาดการณ์อัตราการเติบโตเศรษฐกิจไทยในปี 2568 เหลือเพียง 1.6% นับเป็นตัวเลขที่น่ากังวล และต่ำที่สุดเมื่อเทียบกับกลุ่มประเทศอาเซียนทั้งหมด การเติบโตที่ชะลอตัวเช่นนี้ไม่เพียงสะท้อนถึงสถานการณ์ปัจจุบันเท่านั้น แต่ยังส่งสัญญาณเตือนถึงความเปราะบางเชิงโครงสร้างที่ไทยกำลังเผชิญ
ปัจจัยกดดันที่ซ่อนอยู่ภายใต้ตัวเลข
เศรษฐกิจไทยยังคงพึ่งพิงภาค ส่งออก และ การท่องเที่ยว เป็นหลัก ซึ่งเป็นภาคส่วนที่อ่อนไหวต่อความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจโลก นอกจากนี้ ความล่าช้าในการปรับตัวสู่เศรษฐกิจดิจิทัล ระดับหนี้ครัวเรือนที่อยู่ในเกณฑ์สูง และการดำเนินการปฏิรูปเชิงโครงสร้างที่ยังไม่ทันต่อการเปลี่ยนแปลง ล้วนเป็นปัจจัยที่ฉุดรั้งความสามารถในการแข่งขันของประเทศ
เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศเพื่อนบ้าน เช่น เวียดนามที่มุ่งสู่การปฏิรูปอย่างจริงจัง หรือมาเลเซียที่มีความคืบหน้าในการนำเทคโนโลยีใหม่มาใช้ ไทยกลับดูเหมือนจะเดินช้ากว่าผู้อื่นในสนามเดียวกัน
แนวทางฟื้นฟูและปรับตัว
ในระยะสั้น การดำเนินมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจอย่างตรงจุดเป็นสิ่งจำเป็น เช่น:
- การลดภาระทางภาษีให้กับผู้ประกอบการรายย่อย (SMEs)
- การเพิ่มช่องทางเข้าถึงแหล่งเงินทุนอัตราดอกเบี้ยต่ำ
- การสนับสนุนการปรับตัวเข้าสู่ระบบดิจิทัล
- การแก้ไขปัญหาหนี้ครัวเรือนอย่างเป็นระบบ
- การลงทุนโครงสร้างพื้นฐานเชิงยุทธศาสตร์ที่สามารถเชื่อมโยงเศรษฐกิจไทยกับห่วงโซ่มูลค่าโลกได้
ขณะเดียวกัน ไทยควรมองไกลไปถึงการ ยกระดับศักยภาพระยะกลางและระยะยาว โดยเฉพาะในประเด็นสำคัญ เช่น:
- การพัฒนาระบบการศึกษาและทักษะแรงงานให้สอดคล้องกับโลกยุคใหม่
- การส่งเสริมการวิจัยและนวัตกรรมที่สามารถแข่งขันในระดับภูมิภาคและโลก
- การปรับปรุงกฎระเบียบให้เอื้อต่อการลงทุน
- การกระจายความเสี่ยงจากตลาดดั้งเดิมไปยังตลาดใหม่ที่มีศักยภาพ
ที่มาข้อมูล: กรุงทพธุรกิจ